Maison De Greef Magazine — Issue #1

Zonder je uurwerk voel je je…?
Dat overkomt me gewoon niet! Mijn uurwerk is onmisbaar, dat vergeet ik nooit, ik slaap er zelfs mee.

Wat voor uurwerk draag je? 
Ik heb er verschillende. Door de week draag ik een AppleWatch omdat dat zo praktisch is: je bent altijd bereikbaar. De andere dagen wissel ik af tussen een Panerai, een Rolex, een Offshore Limited die mijn vrouw me cadeau gaf toen ik in 2007 door Gault&Millau tot Chef van het Jaar werd verkozen, en een Jaeger-Lecoultre Master met verschillende tijdszones. In principe draag ik dat in de vakantie maar mijn zoon heeft het ingepikt, en ik krijg het niet terug!

Je favoriete tijdstip? 
Ik vind het allemaal fijn: de tijd van de service, als ik met mijn vak bezig ben, de tijd daarna, als je kunt ontspannen... En ook de momenten dat ik samen met mijn gezin eet, zijn heel belangrijk: ergens tussen 11u10 en 18u30, afhankelijk van mijn werk en van wat iedereen aan het doen is. En het tijdstip dat ik opsta, want ik ga altijd graag aan het werk. Eigenlijk heb ik me nog nooit gelukkiger gevoeld dan nu.

Tijd voor jezelf?
Ik ben altijd in beweging, dat zit in mijn aard, maar in het weekend neem ik anderhalf uur om te lezen, naar muziek te luisteren of iets te drinken met een vriend. En ik heb een coach met wie ik crossfit doe en op de hometrainer werk. Door de week probeer ik elke dag een siësta van een half uur te houden. Probeer, zeg ik wel...

Comme Chez Soi**,  Rouppeplein 23, 1000 Brussel, www.commechezsoi.be 

In 1953 werd de restauratie van de gebouwen toevertrouwd aan de avant-gardistische architect Jacques Dupuis. Die nam het gedurfde besluit om de twee huizen onder te brengen achter één enkele façade in wit en zwart.

Het huis is inmiddels geklasseerd, en het is een uniek voorbeeld van modernistische architectuur in het hart van het oude Brussel. En nu is er een nieuwe fase aangebroken: het interieur van de huizen op nummer 24 en 26 zijn volledig gerenoveerd en nummer 28, waar alles indertijd begon, is erbij getrokken. 

Om de transformatie tot een goed einde te brengen, stonden de gebroeders Wittmann (tegenwoordig ook bijgestaan door Brice, de zoon van Jacques) voor een dubbele uitdaging. Ze wilden de ontvangstruimte van de winkel uitbreiden, maar tegelijkertijd de talrijke geklasseerde elementen respecteren van het interieur uit 1950, dat eveneens ontworpen was door Jacques Dupuis. 

We kunnen intussen constateren dat ze niet alleen hun doel bereikt hebben, maar dat de verbouwing de meest markante aspecten van het oorspronkelijke interieur extra in de schijnwerper heeft gezet. De grote toonbank en de vitrines van rozenhout, het gouden patina van de twee kluizen, de eikenhouten lambrisering die zich uitstrekt naar het verhoogde plafond, de schitterende Venetiaanse luchter met zijn bijzondere blauwe schijn, en de balustrade van de mezzanine... heel wat trouwe cliënten van de winkel waren ze voordien nooit opgevallen! 

De bureaus van het verkoopteam waren vroeger wel zichtbaar, maar gescheiden van het publiek door een toonbank. Nu zijn ze vervangen door multifunctionele werktafels, zodat de benedenverdieping volledig open is voor de bezoekers. Dit optimaal gebruik van de ruimte wordt nog benadrukt door het nieuwe meubilair, getekend door een Italiaans ontwerpbureau, met als blikvanger een schitterende vitrine met asymmetrische openingen.

Tegelijkertijd heeft Maison De Greef het kleine oude huis ernaast volledig gerenoveerd; het staat nu in verbinding met de winkel. Daar is een speciale ruimte te vinden die volledig gewijd is aan Patek Philippe. In het midden leidt een prachtig gerestaureerde houten trap uit de 16de eeuw naar het VIP-salon op de eerste verdieping en een spectaculaire moderne bibliotheek. Die laatste staat vol naslagwerken over het laatste familiebedrijf in de horlogerie van Genève. 

Voor deze tweede serie hebben Jaeger-LeCoultre en Maison De Greef gekozen voor een stalen horloge in een beperkte oplage van 33 stuks, een verwijzing naar het jaar 1833, het jaar dat de Manufacture Jaeger-LeCoultre werd opgericht. De Reverso Classic Large (Q3828420), die de uren en minuten aangeeft, is voorzien van het Jaeger-LeCoultre Calibre 822/2. Op de achterkant van de kast is een reproductie van De Hemelvogel te zien: het silhouet van een vogel die op een duif lijkt, gevuld met wolken. Het originele doek werd in 1966 geschilderd. Op de wijzerplaat is in vergelijking met het origineel ook een subtiele aanpassing te zien aangezien de indexen blauw zijn, wat overeenkomt met de kleuren in het schilderij.

Dit is de tweede uitgave van de in totaal drie series waarin het werk van de grote surrealistische Belgische kunstenaar René Magritte, wordt geëerd. Bij het tot stand komen van deze series zijn drie essentiële elementen gecombineerd: vakmanschap, kunst en erfgoed. Ze zijn wederom alle drie vertegenwoordigd in deze editie, waarbij de specialisten van Jaeger-LeCoultre een waar meesterwerk op de achterkant van de kast van het Reverso uurwerk hebben gecreëerd. 

In 2016 werd de eerste uitgave van deze speciale collectie geïntroduceerd: een Reverso waarbij Het Verraad van de Voorstelling - La Trahison des Images (Ceci n’est pas une pipe) op de achterkant van de kast afgebeeld was. Deze unieke hommages aan René Magritte worden geproduceerd in nauwe samenwerking met Charly Herscovici en de Magritte Foundation*.

Het originele schilderij laat een vogel zien die door de donkere nacht vliegt. De iconografie van de nachtvogel verschijnt voor het eerst in Magrittes werk in 1940 en daarna gebruikte hij het in jaren niet meer. Een jaar voor hij overleed, schilderde hij dit werk, waarbij hij besloot de vogel weer te gebruiken. We mogen geen symbolen van vrijheid of vrede in het werk van Magritte zoeken, aangezien hij een diepe afkeer had van dat soort interpretaties. Wat we wel moeten zien, is iets anders, in een poëtische en mystieke wereld waarvan alleen Magritte de sleutel heeft. 

Het samenbrengen van dag en nacht in één werk maakt duidelijk dat Magritte de kunst verstaat om de toeschouwer te verrassen. Als dag en nacht in één schilderij te zien zijn, brengt dat de toeschouwer in een moeilijke positie, want het verstoort zijn normale denkpatroon. Dit dwingt hem of haar om de wereld anders te bekijken, en zo wordt hij of zij binnengeleid in de wereld van poëzie en mysterie. Dat is een van de belangrijkste boodschappen die Magritte in elk schilderij brengt, en in het bijzonder in De Hemelvogel.

Paul Wittmann, ingenieur met een passie voor mechanica, maar ook een groot kunstverzamelaar, was meteen enthousiast over deze nieuwe ontwikkelingen, die perfect pasten bij zijn eigen ideeën. Daarom nam hij in 1981 contact op met het bedrijf, dat in Genève gevestigd was. Jacques Wittmann vertelt dat het onmiddellijk klikte. 

En zo werd Maison De Greef in 1980 de eerste concessiehouder van Patek Philippe in België. Tegen het eind van het decennium nam de samenwerking een beslissende wending, toen de horlogefabrikant ter gelegenheid van zijn 150ste verjaardag de sindsdien legendarisch geworden Calibre 89 lanceerde. Het ging om een gouden zakhorloge met 33 mechanische functies - de ontwikkeling en fabricage hadden maar liefst 9 jaar in beslag genomen.

Arnaud et Jacques Wittmann, die hun vader in het begin van de jaren 1990 opvolgden, volgden het voorbeeld van Patek Philippe en richtten alle activiteiten van Maison De Greef voortaan op de (hoge) luxesector. Merken die het commercieel heel goed deden maar die niet vernieuwend waren, werden uit het verkoopgamma gehaald. Tegelijkertijd zorgde de groeiende vraag van het plaatselijke en internationale cliënteel ervoor dat de Brusselse winkel de technische ontwikkelingen van Patek Philippe op de voet kon blijven volgen, en steeds interessantere stukken kon gaan verkopen.

Intussen is Patek Philippe al jaren dé bestseller van Maison De Greef. Maar in de eerste plaats is het toch een merk dat zich met hart en ziel wijdt aan het maken van kwaliteitsuurwerken.